3 Տողացի
Նայի՛ր քո հայելուն եւ ասա դեմքին, որ դու տեսնում ես․
Հիմա ժամանակն է, ադ դեմքը ձեւավորի մեկ այլը,
Ում թարմության վերականգնումը եթե այժմ դու չես նորացնում,
Դու խաբում ես աշխարհին, ոչ երանելի ես դարձնում ինչ-որ մոր:
Որովհետեւ ո՞ւր է նե այդքան չքնաղ, ում չհերկած արգանդը
Արհամարհի վարումը քո հողագործության:
Կամ ով է նա այդքան հիմար, որ դառնա գերեզմանը
Իր ինքնասիրահարվածության, ընդհատելով սերունդը:
Դու քո մոր հայելին ես, եւ նա քո մեջ
Ետ է կանչում սիրելի ապրիլը իր ծաղկունքի.
Այդպես էլ դու պատուհանով քո տարիքի կտեսնես,
Չնայած կնճիռներին․ սա քո ոսկի ժամանակն է:
Բայց եթե դու ապրում ես, չհիշվելու, որ եղել ես,
Մեռի՛ր միայնակ, եւ քո պատկերը կմեռնի քեզ հետ:
Order:
1