90 Սամվել
Ուրեմն ատիր, թէ պիտի ատես, ատիր հէնց հիմա,
Հիմա, երբ աշխարհն հակառակուել է իմ արարքներին,
Ձեռք ձեռքի տուած յոռի բախտի հետ` ծնկիր ինձ հիմա
Եւ մի այցելիր` մխիթարելու իմ սիրտը կրկին:
Ա՜խ, պէտք չէ, չգաս, երբ անցած լինեն օրերս ցաւոտ,
Չերեւաս յանկարծ անցած-գնացած վշտի ետեւից,
Իմ փոթորկաշունչ գիշերուան չտաս տամուկ առաւօտ,
Չյետաձգես իմ յօժարակամ վախճանը նորից:
Թէ պիտի լքես, թող որ չլինեմ ես քո վերջինը
Եւ չտառապեմ չնչին ցաւերից ես գիշեր ու զօր.
Հէնց հիմա՛ լքիր, որ չզգամ դրա ցաւաբեր գինը,
Այլ միանգամի՛ց ճաշակեմ բախտի հարուածը հզօր,
Եւ այն խոր վիշտը, որ հիմա միայն ինձ է թւում վիշտ,
Քո կորստի հետ համեմատուելիս կը չքուի ընդմիշտ:
Order:
5